MARJA's MOESTUIN



vrijdag 7 januari 2011

Met frisse moed het nieuwe jaar in

Eindelijk is het gaan dooien. En meteen gaat mijn moestuinbloed sneller stromen. En ik kan dan ook niet wachten totdat ik weer in mijn kasje en moestuintje aan de slag kan. Vol ongeduld heb ik daarom al de eerste zaadjes in de potgrond gestopt. En geduldig staan ze boven de verwarming in een zijkamertje te wachten op wat ochtendzon. De mosterdzaadjes zijn wel zeer fanatiek want na een paar dagen kwamen er al kleine scheutjes boven de grond.
Voor de hop en kervel moet ik meer geduld hebben. Want volgens het zakje van Vreeken, moet de Hop een wisselbehandeling ondergaan. Van 3 weken vochtig en warm, 3 weken in de koelkast, net zolang tot het zaad gaat ontkiemen. Heel bijzonder en ik ben nieuwsgierig hoe dit gaat aflopen.
De zaadjes voor de aubergines zitten ook al in een potje. Vorig jaar was dat geen succes. Veel planten maar geen vruchten. Genept voelde me ik door die planten. Dit jaar gaan ze eens een keer niet in de kas maar moeten de aubergine planten het buiten zien te redden.
Vol plannen ben ik dus. Nu maar hopen dat de ergste kou achter de rug is en we snel van een lekker voorjaarszonnetje kunnen genieten.

zondag 17 oktober 2010

Het mag nog even niet gaan vriezen

Het zonnetje mag dan wel een hele dag geschenen hebben, toch vond ik het behoorlijk koud. En ik heb de indruk dat de plantjes in mijn moestuin het ook liever wat warmer zouden hebben. Ik hoop dus van harte dat het nog even niet gaat vriezen. Er staat nog van alles in mijn moestuin wat ik geoogst wil hebben voor de vorst. Zo staan er late doperwtjes, die ik 1 juli gezaaid heb van zaad wat ik heb meegenomen uit Zuid Frankrijk. Die worden morgen dus geplukt en gaan de risotto in.
Verder heb ik nog gele snijbonen. Eveneens van 'laat zaad' uit Zuid Frankrijk. Deze snijbonen zijn vele malen lekkerder dan de niet echt lekkere pronkbonen die ik eerder in mijn tuin had staan.
En dan maar hopen dat de paksoi en chinese kool nog een beetje wil groeien en vorstbestendig is. Want voorlopig groeien die niet echt hard en zijn allerlei soorten beestjes me weer voor.
De radiccio doet het gelukkig wel goed. We hebben die al een paar keer gegeten door de sla. En dat is heerlijk. Nu zijn zich mooie kropjes aan het vormen. En dan heb ik nog wat venkel staan. Waar ik o.a.  venkelkroketjes van wil maken. En natuurlijk lekker is in de risotto.
Maar ik heb toch het zekere voor het zekere genomen en wat plantjes in de kas gezet.
En dan heb je natuurlijk nog groeten die volgens 'het zakje' tegen de vorst kunnen. Zoals boerenkool, spruitjes, witlof etc. Mijn andijvie staat er heel mooi bij dus ik hoop dat ik daar nog een paar weken van kan eten. Lekker andijvie stamppot of gewoon als sla met radiccio.
Vorige week heb ik ook de helft van mijn witte uien buiten uitgeplant. Als het goed is, kunnen die tegen de winter en moet ik volgend voorjaar mooie witte uien kunnen oogsten. Ik ben benieuwd!



dinsdag 28 september 2010

Tip van 'Vegetable-husband Theo' uit Intermediair

Neem een moestuin door Ben Tiggelaar



Een moestuin is een kleinschalig sociaal protest tegen de dominantie van grote bedrijven, vindt Ben Tiggelaar. Hij plukt, graaft, kookt en geniet van de groenten uit zijn eigen moestuin en vindt dat anderen dat ook zouden moeten doen.
Sinds dit voorjaar hebben wij een eigen moestuin. We zijn niet de enigen. De moestuin is een trend. In de VS en de UK worden, voor het eerst in een halve eeuw, weer meer groentezaden dan bloemzaden verkocht.
Eten uit je eigen tuin is leerzaam voor kinderen (boontjes komen niet uit de fabriek, maar uit de grond), fijn voor het milieu en goed voor je gezondheid. Klopt. Maar er is meer. Een moestuin herstelt de directe relatie tussen het werk dat je doet en de geneugten die dat brengt.
In plaats van 's morgens in de auto te stappen, naar een groot bedrijf te rijden dat aan het einde van de maand euro's op je bankrekening stort, zodat je 's avonds naar een ander groot bedrijf kunt rijden waar je een zak voorgeschilde en gewassen aardappels onder beschermende atmosfeer pint, loop je nu aan het einde van je dag je tuin in, plukt en graaft wat, kookt en geniet.
De fameuze trendwachter Douglas Rushkoff pleit in zijn boek Life Inc. tegen het ‘corporatisme' en voor de ontwikkeling van lokale handel, lokale ruilsystemen en lokale geldeenheden.
De moestuin past in zijn verhaal. Toen ik een kind was, had iedereen een moestuin. Er werd bij het leven geruild. Wij plukten, wasten en sneden snijbonen met mijn opa en oma voor de halve familie en kregen daar andere groenten voor terug. Ruil en sociale binding vielen samen. Volgens Rushkoff hebben anonieme organisaties en onpersoonlijke merken die authentieke sociale verbanden in razend tempo vervangen.
Onze moestuin is niet alleen leuk. Hij is - begrijp ik nu - eigenlijk ook een kleinschalig sociaal protest tegen de dominantie van grote bedrijven en het financiële systeem waar het verband tussen werk, waarde en consumptie zoekgeraakt is.
Eerlijk gezegd smaken die eigen aardappels en sla me nu nóg beter.


bron: Intermediair



dinsdag 7 september 2010

Wat je ver haalt, is lekker ....

Met 2 vijgenstruiken in mijn tuin hoop ik hier in ons kikkerlandje ooit een vijgenoogst(je) te realiseren. Maar ik ben bang dat dit wel nooit zal lukken. Gelukkig mag ik van een dependance moestuin in het zonnige zuid Frankrijk gebruik maken. Gisteravond arriveerde met speciale koerier in de vorm van vriend Marc een opvallende koelbox met de vijgenoogst van deze zomer. De geur uit de koelbox vroeg om ommiddelijke actie. Dus direct werd de pan op het vuur gezet en de mannen aan het werk gezet om de vijgen schoon te maken. Dit alles om een voortreffelijke vijgenchutney te maken. En het resultaat mag er zijn, een paar uurtjes later stond mijn aanrecht vol met potjes vijgenchutney !
Lekker bij van alles en nog wat maar vooral bij een stukje oude kaas.

donderdag 2 september 2010

Carla's recepten van The Annual Vegetable Lady Society Summer dinner

Voor bij de borrel: auberginekaviaar



Nodig: 3 aubergines, sap van 1 citroen, 6 eetlepels olijfolie, zout en peper, plakken tomaat en toast
Snijd de uiteinden van de aubergine en gooi die weg. Kook de aubergines in kokend water met zout tot ze heel gaar zijn.
Leg ze in een vergiet en laat ze een beetje afkoelen. Schil ze en doe het vlees in een kom en prak het.
Voeg toe citroensap en olijfolie. Maak op smaak met peper en zout. Laat afkoelen in de koelkast.
Serveer op toast en garneer met een plakej tomaat.




Aubergine met parmazaan


Nodig: 4-5 aubergines in plakken, 500 gram tomaten, basilicum, 6 eetlepels olijfolie, 50 gram geraspte parmezaan, 100 gram mozzarella in plakken, 2 losgeklopte eieren, 25 gram boter, zout en peper
Leg de plakken aubergine in een vergiet, bestrooi ze met zout en laat ze min. 1 uur uitlekken.
Doe de tomaten intussen met 4-5 blaadjes basilicum en een mespunt zout en peper in een pan en kook ze 20 minuten op een hoog vuur: roer vaak. Haal de tomaten van het vuur en werk ze door een groentemolen.
Verhit de oven tot 180 graden. Spoel de aubergines af en dep ze droog. Verhit de olie in een koekpan en bak de plakken goudbruin.
Schep wat tomatensaus in een ovenschaal en leg daar aubergineplakken op. Bestrooi ze met wat parmezaan, bedek ze met een paar plakken mozzarella, bestrooi ze met wat blaadjes basilicum en overgiet met 3-4 eetlepels losgeklopt ei. Ga door met lagen maken en eindig met aubergine besprenkelt met tomatensaus. Verdeel er klontjes boter over en zet het gerecht 30 minuten in de oven. Het is ook koud lekker.

Snijbiettaart met eieren

Nodig: boter, 600 gram snijbiet, 10 eieren, 300 gram ricotta of cottagecheese, 2 eetlepels parmezaan, 2 eetlepels paneermeel, 200 ml slagroom, bladerdeeg, olijfolie, zout en peper
Verhit de oven tot 200 graden. Beboter een grote taartvorm. Kook de snijbiet gaar met wat zout en hak ze fijn.
Klop 4 eieren, de ricotta of cottagecheese, parmezzan, paneermeel en de room door elkaar. Voeg zout en peper naar smaak toe. Roer er de snijboit doorheen. Maak een bodem en zijkanten van het bladerdeeg. Giet er de helft van de vulling in. Maak 6 kuiltjes in de vulling en breek in elk ervan een ei. Bestrooi het geheel met zout en peper. Verdeel er de rest van de vulling over. Zet hem in de oven tot de bovenkant mooi gekleurd is. Dien hem warm of koud op.





Groetjes Carla

donderdag 26 augustus 2010

Recept wortelsoep van Ria

Ik heb veel grote (zomer)wortelen dus heb ik aan de hand van de ingrediënten gekozen voor deze wortelsoep.

De wortelen eerst schillen of raspen en in blokken snijden.

In een pan een ui klein snijden en in olijfolie fruiten samen met 2 fijn gesneden teentjes knoflook en een halve eetlepel kerriepoeder.

Na het fruiten in deze pan heet water met bouillonblok en de stukjes wortel doen en deze ongeveer 20 minuten laten sudderen. Dan met een staafmixer pureren en op smaak brengen met een halve eetlepel kerriepoeder en zout en peper naar smaak.

Omdat ik de soep wat vlak vond heb ik nog wat cayennepeper toegevoegd.

Recept rode bieten salade van Ria

Een recept van mijn schoonmoeder.


2 bieten en 2 à 3 aardappelen gaar koken en af laten koelen., daarna schoonmaken en grof snijden of grof raspen. 1 ui en een fris zure appel schoonmaken en klein snijden en erbij doen.


Dit mengsel op smaak brengen met azijn, suiker, zout (ik gebruik Herbamare kruidenzout van Vogel), peper en mayonaise. Alles goed met elkaar vermengen.


Deze massa op een bedje van sla leggen en garneren met plakjes hard gekookt ei , tomaat en peterselie. Eventueel op de plakjes ei en tomaat nog een toefje mayonaise doen.

maandag 23 augustus 2010

The annual vegetable lady society summer dinner

Afgelopen zaterdag vond ons 'annual vegetable lady summer dinner' plaats. 5 vegetable ladies en hun partners hebbeb vreselijk hun best gedaan om met ingredienten uit eigen groententuin leuke gerechten te maken. Het resultaat was super en overvloedig en bovenal zeer gezellig. Onder het genot van diverse drankjes hebben we zeer veel lekkers genuttigd. Daarbij was het weer ons zeer gunstig gezind want we hebben tot in de kleine uurtjes lekker buiten kunnen zitten.
Natuurlijk ga ik proberen om alle recepten hier op de blog te plaatsen. Te beginnen met de door mijzelf gemaakte venkelkroketjes:

Venkelkroketjes



Uit magazine Buitenleven: venkelkroketjes
nodig: 70 gram boter, fijngesnipperd sjalotje, 95 gram bloem , 150 ml groentebouillon, 50 ml room, peper en zout, nootmuskaat, 3 eieren, 100 gram geraspte peccorino, 2 venkelknollen in blokjes, venkelgroen, zonnebloemolie, paneermeel


Bereidingswijze: Fruit het sjalotje zachtjes in de boter en voeg vrij snel 95 gram bloem toe. Roer goed door en laat flink warm worden. Het mengsel moet loskomen van de pan. Voeg de koude bouillon toe en roer de massa met een garde glad. Voeg vervolgens de room toe en laat het geheel 30 minuten op een heel zacht vuurtje gaar worden. Dit is nodig om de meel- smaak kwijt te raken. De massa is nu behoorlijk dik. Voeg peper, zout en nootmuskaat naar smaak toe. Meng de afgekoelde ragout met de venkelblokjes, het venkelgroen, de peccorino en een eidooier. Kneed de massa in kleine kroketjes en doe bloem, twee losgeklopte eieren en paneermeel elk op een eigen bordje. Haal de kroketjes eerst door de bloem, daarna door het ei en als laatste door het paneer- meel. Frituur ze op 180° C tot ze goudbruin zijn.

Op naar the annual vegetable lady sociecty winter dinner. Waarschijnlijk met zeer veel stamppot.








vrijdag 13 augustus 2010

Groententuin op dak van New York's Restaurant

Dat het onderhouden van een groententuintje echt heel erg hip is, bewijst wel het feit dat er in New York binnenkort een restaurant opent dat beschikt over een dakmoestuin zonder aarde. 

In 2001 opende in een Amsterdamse kweekkas uit 1926 restaurant De Kas. Met als vernieuwend element: een kwekerij. Vers geplukte groenten en kruiden belanden via de keuken zo op het bord van de gasten. Een concept dat inmiddels overal navolging heeft gekregen. Maar wat als je midden in een dichtbebouwde stad als New York zit? Dan ga je het dak op. Het binnenkort te openen restaurant Bell Book & Candle op de begane grond van een pand in Manhattan heeft een dakmoestuin, zoals al verschillende restaurants in bijvoorbeeld de wijk Brooklyn. Maar er is een verschil.

Groenten telen op een dak heeft zo zijn beperkingen. Een dak kan niet altijd (zware) bakken met aarde dragen. Bell Book & Candle heeft gekozen voor het telen met hydrocultuur: geen grond maar water. In rechtopstaande buizen (zie afbeelding) bevinden zich gaten waaruit munt, kikkererwten, tomaten, sla, watermeloen, aardbeien en andere groenten, fruit en kruiden tevoorschijn komen. Langs hun lange wortels in de buizen zelf voert met tussenpozen een computergestuurde stroom water, voorzien van voedingsstoffen. Bell Book & Candles chefkok John Mooney zal 60 procent van de oogst gebruiken; de rest belandt in de keukens van omringende restaurants. Chefkok John Mooney verklaart zo effecient mogelijk te willen werken. Hij hoopt dat zijn moestuin, die een jaar lang is getest, ‘het begin is van iets groots’.

Voor de gelukkigen onder ons die binnenkort een bezoekje aan New York brengen het adres: Bell Book & Candle, 141 West 10th Street (Greenwich Avenue), (212) 414-2355.

dinsdag 10 augustus 2010

Pruimenberg

15 jaar geleden hebben we in een klein weitje waar een paar schaapjes en geitjes liepen een pruimenboom geplant. Ondanks dat de boom een zwaar leven had vanwege de slooppogingen van de geitjes, leverde onze pruimenboom om het jaar een aanzienlijke pruimenoogst op.

Maar dit jaar breekt onze boom een persoonlijk record. Er hangen zelfs zoveel pruimen aan, dat de takken afbreken. Vanaf dit weekend zijn we dan ook voortdurend pruimen aan het plukken. Onze vriend Marc heeft er pruimentaarten van gemaakt en ikzelf heb er zeker 30 potten pruimenjam van gemaakt.

En natuurlijk verlaat niemand ons erf zonder een bak pruimen of potten pruimenjam.

En nog buigen de takken tot op de grond van de pruimen. De wespen hebben ook al bezit genomen van een deel van de pruimen. Maar ook voor hen is het te veel. Ik ga dus rustig door met pruimen plukken, pruimen eten, pruimen verwerken en pruimen weggeven.

dinsdag 27 juli 2010

Melancholische rode bietjes

Nu ben ik zelf niet echt super enthousiast over rode bietjes. Als je ze kookt, komt er zo'n 'suikerbietenfabriek-lucht' in je keuken. En dat doet me altijd aan het najaar denken, aan het einde van de zomer en begin van de winter. Want dan ging in Breda altijd de bietencampagne van start. En reden de vrachtwagens met suikerbieten af en aan bij de suikerfabriek en rook half Breda naar gekookte suikerbieten.
Maar van mijn buurvrouw heb ik een aantal bietenplantjes gekregen en die zijn inmiddels uitgegroeid tot volwassen bietjes. En dan moeten mijn melancholische gevoelens plaats maken voor pure praktijk. Kortom de bietjes moeten een smakelijke weg naar ons bord vinden.
En bij de lunch vandaag kwam ik op het idee voor een bietensalade. Een collega had een bakje bietensalade van de Lidl bij zich en deze smaakte wonder boven wonder best aardig. Dus heb ik de ingredienten van het etiket overgeschreven en ben ik thuis aan de slag gegaan om een 'home-made' kopie te maken.

Hiervoor heb je nodig:
5 gekookte en fijngesneden bietjes, 1 gesnipperd uitje, half fijn gesneden wit kooltje, handje rozijntjes, 1 fijngesneden appeltje.
Je mengt deze ingrediënten samen en voegt daar een lekkere dressing aan toe van bijv. witte balsamico azijn, olijfolie, peper, zout en eetlepel honing.

Uiteindelijk smaakte de eigen versie stukken beter dan die van de Lidl.

maandag 19 juli 2010

Courgettes, courgettes, courgettes en nog eens courgettes

Iedereen met een moestuin heeft één soort groenten altijd. En dat is Courgette. Groene courgettes, ronde courgettes, gele courgettes, enz. enz. Volgens mij groeit er niets makkelijker als courgettes. Beginners maken vaak de fout om de eerste keer te veel courgetteplanten te zetten en dan kom je om in de courgettes. En die dingen kunnen je ook steeds weer verrassen. De ene dag kijk je in de plant en zie je een mini courgette zitten die nog te klein is voor de keuken. Je vergeet het een paar dagen en plotseling zit daar een mega courgette die misschien alleen nog goed is voor courgettesoep. De gouden regel is dan ook laat je courgettes niet groter dan 20 cm worden. Dus oogst ze op tijd.
Maar iedereen met een moestuintje zit in deze tijd van het jaar met een courgette-overschot. Dus daarom hieronder een paar simpele snelle recepten om dit overschot nuttig weg te werken. Geen haute cuisine recepten, maar gewoon recht op en neer, huis, tuin en keuken recepten.

1e snelle recept is COURGETTE SOEP:
Nodig uiteraard courgette(s), uitjes, knoflook, bouillon(blokje), olijfolie, peper, zout, div. kruiden, evt. cremefraiche
Bereiding: je bakt in een wok of braadpan in de olijfolie de gesnipperde uitjes en 1 of 2 fijngesneden teentjes knoflook goudbruin aan. Daarna doe je er de in blokjes gesneden courgette(s) bij en bakt die ook lekker mee. Daarnaa doe je er bouillon bij van bijv. bouillonblokje totdat de courgette net onder staat. Vervolgens wat peper en zout en even laten doorsudderen. Ik doe er dan voordat ik de staafmixer erin zet eerst nog verse bladselderie bij. Dan gaat de staafmixer erin en maak je een mooie soep. Daarna gaan de verse kruiden erin bijv. fijngesneden bieslook en peterselie. Heel even laten koken. En bij het opdienen een lik creme fraiche erin. Klaar.

2e snelle recept: OMELET MET COURGETTE:
Je raspt per persoon een halve courgette fijn, doet daar fijngesneden kruiden bij zoals peterselie, bieslook, selderie, maggieplant etc. 2 eieren per persoon, beetje peper en zout en klein scheutje melk en olijfolie. Klopt dit goed op en bakt dit in koekenpan in beetje olijfolie. Leg er een paar plakjes geitenkaas op en zodra de ommelet aan de onderkant goed wordt, zet je de pan even onder een hete grill zodat de geitenkaas kan smelten. Lekker op een paar bruine boterhammen!

3e (minder snelle) recept: COURGETTE PICKLES:
Door het inmaken krijgen de courgettes een lekkere zoetzure smaak die uitstekend past bij vlees of een boterham met kaas.
Nodig: 3kg courgettes, 3 rode paprikas, 3 grote uien, ¼ kopje zout, 3 kopjes witte wijnazijn, 2 kopjes suiker, 3 EL honing,
1 EL mosterdzaadjes, 1/2 tl gemalen kurkuma,½ tl gemalen kruidnagel

Snijd de courgette, uien en paprika in kleine blokjes en doe deze samen in een grote schaal. Strooi hier het zout overheen en laat één nacht trekken. Neem een pan die groot genoeg is voor alle groenten en doe daar de azijn, de suiker, de honing en de kruiden in. Breng langzaam aan de kook en roer tot de suikerkristallen helemaal zijn opgelost. Doe nu de groenteblokjes erbij en laat het geheel 10 min sudderen. Vul het mengsel warm in gesteriliseerde (weck)potten, zet deze op hun kop en laat ze afkoelen.

4e (redelijk) snel recept: COURGETTE CHUTNEY
Je kunt bijna overal chutney van maken, dus zeker ook van courgettes. Doe het in een gezellig potje en leuk om weg te geven.
Nodig: wederom courgettes (geel, groen, lang, rond, maakt niet uit) niet te groot!, olijfolie, gesnipperd uitje, teentjes knoflook, peper, zout, 2 kopjes (bruine)suiker, kopje witte balsamico azijn of cider azijn, 1 kopje rozijntjes of krentjes.
Bereiden: bak in een pan het gesnipperde uit met de fijngesneden knoflook, doe hier de kleine blokjes courgettes bij en fruit dit samen. Als de courgettes een beetje bruine kleur hebben doe je er de azijn, suiker, peper en zout bij en de rozijntjes. Heb je nog een restje witte wijn staan, doe dit er ook gerust bij. Laat het geheel inkoken totdat je een jam-achtige prutje heb. En doe dit in uitgekookte (weck)potjes.

En heb je dan nog courgettes over, dan kan je ze weggeven aan nietsvermoedende visite, of zet een kistje aan de weg met en zgn. 'honesty box'.

vrijdag 25 juni 2010

Wat heeft de staart van een haring vandoen met een groententuin?


Nou dat is heel simpel. Ik lever nog dagelijks een strijd tegen de woelmuizen in mijn tuin ! En iedere tip die ik krijg, probeer ik uit. En deze week kreeg ik de tip om de staart van nieuwe haring in de grond in te graven, op de plaats waar de kleine terroristen hun gangen graven. Volgens zeggen houden de kleine graafmachientjes niet zo van de lucht van haring. (Ik zelf ook niet, dus ik snap het helemaal.)
Nu lust ik zelf geen haring. Maar gelukkig manlief wel. Dus die heeft deze week al een paar keer nieuwe haring moeten eten.
Echter het heeft nog steeds niet geholpen. Dus straks maar weer haring kopen en aan manlief voeren.......

donderdag 17 juni 2010

Het leven van een moestuinvrouw gaat niet over rozen ......

Ieder vrij uurtje probeer ik in mijn groentetuin door te brengen. Maar sinds vorig weekend wordt mijn tuintje geteisterd door een onzichtbare terrorist. Hoogstwaarschijnlijk heb ik een of meerdere woelmuizen of woelratten in mijn tuin. Ik ontdekte het vorig weekend omdat ik ineens allemaal halfbovengrondse gangen had en een aantal planten van onderaf uit de grond 'geduwd' werden en bij bestudering nauwelijks nog wortels hadden en dus dood gingen. Iets waar ik dus niet vrolijk van word!. Natuurlijk ben ik meteen links en rechts en op internet naar oplossingen gaan zoeken. Ik kreeg van alles te horen. Zoals afgewerkte olie in de gaten gieten. Wat me niet zo verstandig leek omdat je dan toch wel heel erg je bodem aan het verontreinigen bent. Of om wonderolie in de gaten te gieten. De stank zou de woeldiertjes verjagen. Van de buurman kreeg ik muizengif om in de gangetjes te doen. Inmiddels heb ik een gifdoos bij de boerenbond gekocht waar muizengif in zit zodat de vogels en andere dieren er niet bij kunnen. Heeft manlief pijpen in de grond geslagen met dekseltjes erop die lawaai moeten maken. De woel terroristen zouden een hekel aan lawaai hebben. En heb ik een mollenverjager-pieper in de grond gestoken. En natuurlijk is de slootkant - want mijn moestuin grenst aan een sloot - helemaal schoon gemaakt. Maar ondanks het grove geschut, durf ik 's morgens bijna niet naar de tuin te gaan kijken. Iedere ochtend ontdek ik nieuwe gangen!
En tot overmaat van ramp gingen mijn peper-, paprika-, en tomatenplantjes in mijn kasje ook allemaal dood. Mijn buurvrouw kwam gisteren even kijken en constateerde toch echt dat ik die plantjes te veel water heb gegeven waardoor ze weg zijn gerot. Niet leuk en super stom van mij maar ik weet in ieder geval nu wel wat er fout ging. Een geval van te veel liefde ..
En dan voltrekte zich nog een mini mysterie. Ik heb 5 pompoenen planten staan. Wat al de derde poging is want eerdere planten zijn steeds door woelmuizen / ratten / slakken vernietigd. Maar gisteren. Amper 2 uurtjes nadat ik gestopt was met mijn werk in de tuin, ging ik even kijken en wonder boven wonder was de grootste pompoenplant, die toch al een redelijke afmeting had, helemaal maar dan ook helemaal verdwenen met wortel en al en niets van terug te vinden. Een heel groot raadsel dus. Ik ben maar naar een Engelse detective gaan kijken op TV. Daar worden de moorden tenminste altijd opgelost.